اين راه حل عبارت است از :

برنامه ريزي منابع سازمان يا Enterprise Resource Planning (ERP)

 سيستمهاي ERP حول تفكر برنامه هاي كاربردي پيش ساخته تكامل يافته اند. فروشندگان ، برنامه هاي كاربردي را براي هر بخش خاصي از صنايع توليد كرده و سازمانها ، برنامه هاي كاربردي را مطابق با نيازهايشان خريداري مي كنند. در اين برنامه هاي كاربردي مدلهاي گردش كار جاسازي شده اند. همچنين برنامه هاي كاربردي آماده به منظور برخي انعطاف پذيري ها در پيكر بندي و شكل دهي فرايندهاي كاري ، مورد استفاده قرار ميگيرند. هر يك از برنامه هاي كاربردي در بردارنده داده ها و اطلاعاتي مي باشند كه بواسطه اين اطلاعات فرايندهاي سازماني را كنترل مي نمايند. به منظور بايگاني بهتر و متناسب تر، سازمان هاي اجرايي اغلب  به برنامه هاي كاربردي نياز دارند تا به وسيله تنظيم و به كارگذاري هزاران پارامتر متناسب و درخور نياز سازمان باشند.

در سيستمهاي ERP معمولاً مدل گردش كار[1] در نرم افزار برنامه كاربردي جاسازي مي شود. به منظور شكل‌دهي فرايند گردش كار ، بيشتر پارامترهايي كه ERP دارد به طرق مختلفي انعطاف پذير است.

به عبارت ديگر سيستمهاي ERPجهت خودكاركردن وظايف كاري پديدآمده اند و راه حل داده اي (اطلاعاتي) يكپارچه اي در سرتاسر زيرساختار سازماني ارائه مي دهند. سيستم هاي برنامه ريزي منابع سازمان ، سيستم هاي اطلاعاتي پيكره بندي شده اي مي باشند كه اطلاعات و فرايندها مبتني بر اطلاعات را در داخل و در ميان نواحي كاري سازمان يكپارچه مي‌كنند.
به طور معمول شركتها به جهت برآوردن نيازهاي هر يك از سيستم هاي كاري خود، نظير حسابداري ، خريد، برنامه ريزي و كنترل موجودي و... برنامه هاي كاربردي كامپيوتري مجزايي ايجاد مي‌كنند. چنين سيستم هايي درون جزاير متناقض اطلاعاتي رشد مي كنند؛ بنابرين تحكيم و اتحادشان ممكن نمي‌باشد.

در نتيجه راه حل سيستمهاي ERP راه حل مناسب را فراهم كرده و اطلاعات و سرويسهاي مربوط به دپارتمانهاي سرتاسر يك سازمان را يكپارچه مي نمايند. اين راه حل به سازمانها اجازه مي‌دهد كه تمام منابع‌شان را بهتر اداره كنند و بدينوسيله و به واسطه يكپارچگي تمام اطلاعات در ميان فرايندهاي كاري مختلف هزينه ها را كاهش داده و كارايي را افزايش ‌دهند.

سير تكاملي ERP از لحاظ تاريخي مبدأ و منشا سيستمهاي ERP مي تواند با برگشت به دهه 60 ميلادي دنبال شود كه در آن زمان تمركز سيستم هاي اطلاعاتي بطور عمده بر اداره كردن سنتي موجوديها بود. در دهه 70 ميلادي سيستمها بر برنامه ريزي احتياجات مواد  MRP يا  Material Requirement Planning متمركز شدند. در دهه 80 ميلادي تفكر و مفهوم MRPII Manufacturing Resource Planning بوجود آمد كه شامل بهينه سازي فرايندهاي توليدي كل كارخانه مي باشد.

پيشرفتهاي تكنولوژي نوين، توسعه سيستم هاي نرم‌افزاري جهت اداره كردن واحدهاي وظيفه‌مند را آسان كرده‌اند و اجراي مدلي مفهومي را ممكن ساخته‌اند. به اين مدل معماري و چارچوب يكپارچه كه سيستم‌هاي اطلاعاتي سازمان را شرح مي دهد؛ مي‌توان بعنوان بذر(دانه) سيستم هاي ERP نگريست. سيستمهاي  ERPمختلف رايج در دسترس شامل موارد زير مي باشند :

• SAP


• PeopleSoft


• Oracle


• Autres


• Baan
  
  

بواسطه آناليز سير تكاملي تاريخي و بلوغ اين سيستم ، مي توان مشاهده كرد كه سيستمهاي ERP در نتيجه يك سير صعودي روان ، با قاعده و پيوستگي پديدار گشته اند و مي توانند از سالهاي 60 تا اواسط سالهاي 90 با تجارب موفقيتهاي بزرگ در سرتاسر جهان دنبال شده باشند. اين سير تكاملي مترقي (كه شامل سيستم هاي موجودي پايه ، MRP ، MRPII و تمديدات MRPII مي‌باشند) در جهت توليد محصول با كيفيت عالي و قابل اعتماد در صنعت ، با اعتبار بالا ، جايگاه خوب در بازار و مزاياي 

 قوي بر فراز سيستم هاي رقابتي سوق داده شده اند.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: